- ابوعبدالله حسین
ابن جبیر مکنی به ابوعبدالله. او راست: ’الاعتبار’ و ’نخب المناقب’ وی از ابن شهرآشوب متوفی در 588 هجری قمری بواسطه نجیب الدین علی بن فرج سواری روایت کند. (ذریعه ج 2 ص 221 و ج 3 ص 400 و ج 11 ص 6)
معنی ابوعبدالله حسین - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَ سَ)
لغت نامه دهخدا
ابوعبدالله یکی از محدثین و اخباریان شیعه است، و از اوست: ’کتاب اخبار معاویه’، ’کتاب الفضایل’، ’کتاب الکشف’. (ابن الندیم). در تاریخ اسلام، محدث به عنوان فردی شناخته می شود که تلاش دارد تا سنت پیامبر اسلام را بدون هیچگونه تغییر یا تحریف، به نسل های بعدی منتقل کند. این افراد در جوامع علمی و دینی، از مقام والایی برخوردار بودند. مهم ترین ویژگی محدثان دقت در انتقال احادیث صحیح است، چرا که حفظ دقت در نقل، به ویژه در دوران هایی که دشمنان اسلام در حال تحریف آن بودند، امری ضروری بود.
ابن نصر بن محمد کعبی مکنی به ابوعبدالله. متوفی 552 هجری قمری او راست: تحریم الغیبه و المزاج الموضح. (کشف الظنون)
ابن احمد بن سعدان شیرازی مکنی به ابوعبدالله
(اَ عَ دِلْ لاه)
لغت نامه دهخدا
حسین بن عبدالسلام، معروف به جمل، شاعری مشهور مادح خلفاء وامراء، او بدمشق نزد احمد بن مدبّر که مقصد شعرای عصر بود شد و این احمد را رسم چنان رفته که بشعرهای مدیحۀ خویش چون نیکو بودی صلات جزیله عطا کردی و اگر سخیف و ردی بودی او را با یکی از خدام خویش به مسجد جامع گسیل کردی و خادم تا شاعر صد رکعت نماز نگذاردی او را رها نکردی، ابوعبداﷲ حسین جمل اشاره به این رسم احمد قطعۀ ذیل بگفت و بر وی بخواند و صلت یافت:
اردنا فی ابی حسن مدیحا
کما بالمدح تنتجع الولاه
فقالوا کرم الثقلین طراً
و من جدواه دجله و الفرات
و قالوا یقبل الشعراءلکن
اجل صلات مادحه الصلوه
فقلت لهم و ما یغنی عیالی
صلاتی انما الشأن الزکاه
فیأمر لی بکسر الصادمنها
فتصبح لی الصلاه هی الصلات،
مولد او پیش از سال 170 هجری قمری بود و عمری طویل یافت و به مصر مأمون را مدح گفت و نیز مدائحی در شأن امرای دیگر وقت دارد، وفات او بربیعالاّخر سال 258 هجری قمری بوده است
اردنا فی ابی حسن مدیحا
کما بالمدح تنتجع الولاه
فقالوا کرم الثقلین طراً
و من جدواه دجله و الفرات
و قالوا یقبل الشعراءلکن
اجل صلات مادحه الصلوه
فقلت لهم و ما یغنی عیالی
صلاتی انما الشأن الزکاه
فیأمر لی بکسر الصادمنها
فتصبح لی الصلاه هی الصلات،
مولد او پیش از سال 170 هجری قمری بود و عمری طویل یافت و به مصر مأمون را مدح گفت و نیز مدائحی در شأن امرای دیگر وقت دارد، وفات او بربیعالاّخر سال 258 هجری قمری بوده است
(اَ عَ دِلْ لاه)
لغت نامه دهخدا
حسین بن محمد بن عبدالوهاب، معروف به بارع دباس، نحوی شاعر، رجوع به ابوعبداﷲ بارع و رجوع به حسین... شود
ابن نصر بصری مکنی به ابوعبدالله. او راست: اخبارالمنامات. (کشف الظنون)
ابن عبدالله بن محمد بن الشویخ ارموی مکنی به ابوعبدالله. ساکن مصر بود و همانجا در 460 هجری قمری درگذشت. (لباب و انساب سمعانی)